25 Mart 2005
New York Times
Arktik Vahşi Yaşam Koruma Alanı'nda (Arctic National Wildlife Refuge, ANWR) petrol aramak yalnızca bu ülkenin (ABD) zaten az kalan vahşi bölgelerine bir saldırı olmakla kalmıyor, aynı zamanda üretim rakamları açısından da bir anlamsız. Bu toprakların altında ne kadar petrolün yattığını bilmiyoruz (petrole aç kültürümüze sadece birkaç yıl yeteceği tahmin ediliyor, o da en iyi ihtimalle) ama doğayı koruma yöntemlerinden hangilerinin başarıya ulaşabileceğini kolaylıkla hesaplayabiliriz.
Yakıt pili ve hidrojen tasarrufunun daha alacak yolu olsa da, yakın zamanda eski arabamı (Lexus 300 ES Sedan) altı silindirli Honda Accord'la değiştirdim. Yeni arabam, eskisi kadar; hatta eskisinden daha bile iyi, ancak bir galon (3,78 lt) benzin başına neredeyse iki katı mesafe kat ediyor. Yani, yılda ortalama 20.000 ila 30.000 mil (1 mil=1,609 km) yol kat ettiğime göre, bu da 500 ila 1000 galon benzin tasarruf ediyorum demek. Arabaya aynısının sadece benzinle çalışan modeline göre 3300 $ daha fazla ödediğim doğru, hem bagaj hacmim de aküye yer açmak için biraz daha küçük. Ama bir ya da iki yıl içerisinde benzinden daha fazla tasarruf edeceğim, her 500 milde bir depoyu doldurabileceğim ve daha da önemlisi artık benzinden tasarruf ettiğim ve zararlı kimyasal maddelerin sadece yarısını atmosfere karıştırdığım hissiyle zevkle araba kullanabileceğim.
ABD'de yaklaşık 200 milyon otomobil, kamyon ve benzeri araç yola çıkıyor. Eğer bunların yarısı benim ettiğim kadar benzinden tasarruf etseydi, toplam tasarruf çok büyük olurdu: yılda 50 milyar ya da daha fazla galon benzin. Bu da, 1,2 milyar varil petrol; yani ABD'nin yıllık petrol üretiminin yarısı ve Alaska'dan toplam ne kadar petrol çıkarılabileceği yönündeki en mantıklı tahminlerin beşte biri demek.
Enerjiden tasarruf etmenin pek çok yolu var, ama ancak birkaç tanesi bu kadar kolay olabilir. Özellikle de yaşam tarzında herhangi bir değişiklik yapmadan çok büyük petrol tasarrufuna ve kirliliği azaltmada katkıda bulunabilecek alternatif enerji araçlarını olmak üzere doğayı koruma yollarını teşvik etmek için çok daha fazla şey yapmamız gerekiyor. Ne var ki, bu araçlar için mevcut federal vergi teşviki, bu yıl için 2000 ve gelecek yıl içinse 5000 $'lık vergi indirimi. Ancak, bu indirim 2006 sonu itibariyle kaldırılacak. Mantıklı enerji politikasına giden yolda ilk adım bu teşviki devam ettirmek ve de artırmak olabilir.
Diğer ülkeler, alıcıları çekmek için çok daha yaratıcı yollar keşfetmişler. Örneğin, İngiltere'de doğa dostu araçlar trafiğin en sıkışık olduğu saatlerde, Londra'da trafiğin yoğun olduğu bölgelere girebilmek için diğer araçların ödemek zorunda oldukları ücretten muaf tutulabiliyorlar. New York'taki köprü ve tünellerde Yeşil Şerit olduğunu düşünsenize bir.
Arabamın şehirdeki sessizliğine, ne zaman durmam gerekse (ki bu New York trafiğinde çok sık olan bir durum) ana motorun kendi kendine susmasına bayılıyorum. Ayrıca, sesini duyduğum yalnızca en yakındaki sessiz elektrik motoru oluyor. Bir tepeye tırmandığımda ya da başka bir aracı geçtiğimde, elektrikli motorun benzinli motora yardım etmek için gürlemesine ve de bunu fazladan benzin harcamadan arabanın gücüne güç katmasına bayılıyorum. Her şeyden de çok, şehirde ya da otoyolda ilerlerken kontrol panelinde yeşil "ECO" ışığının belirmesine ve arabanın bana galon başına 40'dan fazla mil kazandırdığını görmeye bayılıyorum. ECO'nun ekonomi anlamına geldiğinin farkındayım, ama ekoloji anlamına geldiğini düşünmek de hoşuma gidiyor.
Çeviren: Simge Konu
